DISCURSO DE NOCHEBUENA DEL MISTER

Me enche de orjullo y satisfación poderme dirigir un año mas a vosoutros compañeiros con un mensaje de paz y de felisidás. Ainda que ,por lo que podedes notar por mi tono, esta semana, de paz y felisidás nada de nada...
El sábado después del partido, cuando regresaba a casa con Piñoro, nos enteramos de que John Moore había empatado y ,por lo tanto , éramos los nuevos líderes de la UPOFU. Se supone que la noticia tendría que hacerme dar saltos de alegría...Ni de coña!! me sentí bastante jodido. Tenía la esperanza de que perdieramos la liga limpiamente y no pasara nada. En cambio veo que la vamos a perder como el año pasado y que no tenemos ni siquiera derecho a reclamar...En definitiva, que nos la han vuelto a hacer por segunda vez consecutiva. Os prometo que no habrá una tecera.
MOITA FELICIDADE PARA TODOS E MOITO ALCOHOL!!!

O NOVO TRINCADO SI QUE NOS TRINCOU

Aquí os tedes, con esta pintiña e coas malleiras que lles metiamos en Uxes e foron os únicos capaces de vencernos. Xa sabiamos que xogaban ben pero o certo é que en campos coma Uxes ou Peisaco sempre ou case sempre lles gañamos. Este ano na laboral, nun campo grande, bailáronnos e metéronnos un repasiño que posiblemente nos prive unha vez mais de recoller a copa de vinte euros en vez da de dez.
Deséxolle sorte ó Novo Trincado que ainda pode ser campeón. Dende logo, de non gañar nós, que gañen eles.

CONTO DE NADAL

Octava xornada de liga, xogan Sevilla e Real madrid, dous dias aantes do partido o señor Del Nido chama por teléfono ó seu amigo Florentino.
- Oye Floren, que o sábado non podemos xogar eh! que non temos xente macho...
- Bueno home pois non pasa nada, xa sabes que conmigo non tes problema por eso...
- Vale tío poi daquela xa chamo eu a Villar e dígolle que xa xogaremos outro día.
- Si, si , cando queiras.
Coma na parodia de Gila sobre a guerra, "-oiga es el enemigo? ¿y cuando tienen pensado atacar...?"

A todo esto o Madrid está primeiro e o Sevilla segundo.
O tempo vai pasando e o partido "aplazado" segue sen xogarse. Hai varios festivos polo medio pero ningunha data lles vai ben nin a uns nin a outros...
Chega a penúltima xornada de liga e atopámonos con que o Depor se pon primeiro con un punto de ventaxa sobre o Madrid. Pero falta por xogar o partido "aplazado". Como a estas alturas de competición o Sevilla xa non se xoga nada, Del Nido chama a Florentino e dille :
-Oye Floren, que estou pensando eu que...a nós xa nos dda igual, xa non temos nada que pintar nesta liga así que pasamos de ir xogar eh!
-Bueno, como ti queiras eh...
- Si,si xa chamo eu a Villar e xa lle digo que vos regalamos os tres puntos e que vos vaia preparando outro trofeo...
E esta xa é a segunda liga consecutiva que o Madrid gaña con esta "artimaña legal".
E Gila tamén tiña un chiste para definir esta situación, seguro que o coñecedes, aquel que explicaba a diferencia entre enfadado, irritado e cabreado...

¡¡¡WE ARE THE CHAMPIONS!!!

¡¡¡SOMOS DUROS COMA O ACEIRO!!!

Xa estamos de primeiros pero a fé que nos costou. Os xogadores de urbher aplicáronse con dureza, quizais mosqueados pola súa mala racha dos últimos partidos, e é que non é fácil estar toda a liga arriba pelexando e soñando con gañar o título e en dúas ou tres xornadas quedarte sen opcións.
Non hai mais que ver como quedaron as pernas interistas despois do último partido para darse conta que o camiño ó título de Apertura está cheo de baches. Pero los nososs chavales poden con todo ¡¡¡ SON DE ACEIRO INOXIDABLE!!!
Prométovos que a patada da foto non lla deu Manu.

NOVO PATROCINADOR

Despois de moitas noites de negociacións a Peña Internacional e Estrella Galicia chegan a un acordo de patrocinio para as vindeiras tempadas. En principio o apoio do grupo cervexeiro íase centrar somentes neste blog, foro oficial da Peña Internacional, ó que leva patrocinando xa varias semanas. Sen embargo, a partir de agora, non só luciremos publicidade de Estrella Galicia no blog senón tamén nas camisetas.
Fixemos vir dende Barcelona a Tito Medín para que se fixera cargo das negociacións e foi todo un éxito porque parece que exprimiu os fillos de Rivera ata que pediron papas.
Non podemos falar das cantidades acordadas pero rumoréase que varios barriles para Soto, Gejo e Iceman, algunhas caixas de quintos para Cascuda e Fredy e moita xandy para Troyón.

¡¡¡ COMA SEMPRE TITO ERES UNHA MÁQUINA!!!

PERFIL DA SEMANA

Noutra época coñecido como "De Pedro" polo seu parecido físico co ex da Real Sociedade. Hoxe en día responde ó apodo de "El fumador" porque é o único futbolista do mundo, bueno el e mais Rabietas, capaz de xogar con un pitillo encendido na mán.
Chegou ó equipo fai un lote de anos coma un autentico crack, ainda se recordan por Feáns os seus golazos e ,sobre todo, as suas celebracións.
Ainda que non está no seu mellor momento, ten que ser importantísimo na peña pola súa velocidade e polo seu instinto goleador. Da actual plantilla é o que ten mais gol. É home de poucas palabras, gústalle mais falar no campo.
Sen dúbida, cando se pase ós chicles de nicotina volverá a ser o de antes.

URBEHR 3 INTER 6

o mellor de Abegondo, sin duda, o chiringuito.
Penúltima xornada en Abegondo contra un equipo que estivo loitando polo título case ata o final, ainda que nas últimas xornadas se desinflou.
Comenzamos xogando contra nove e aproveitamos os primeiros minutos para deixar resolto o partido. Volvemos a ser poucos porque as ceas de empresa estan acabando con nós, pero ,como xa dixen o outro día, con dous ou tres cambios para nós é o ideal. ¡ Incluso se cabrearon por facer moitos cambios.!
Na segunda parte, sobre todo dende que marchou Alberto, volveunos dar a pájara de sempre pero xa tiñamos moita ventaxa e non nos poideron remontar. Con todo deixamos pasar unha boa ocasión para recortar a diferencia de goles.
A sorpresa chegou ó final do partido cando recibimos un SMS confirmándonos o empate de John Moore. Así que aproveito para decirvos, se ainda non o sabedes, que estamos líderes.


Xogador da xornada: Alberto. Agora mesmo sen el estamos perdidos.
Berrón da xornada : Coma sempre os do outro equipo, sobre todo o que parecía Coloto.

FELICIDADES CASCUDA

aqui o tedes soprando as velas.
Quero aproveitar a ocasión para felicitar a Cascuda polo seu cumpleanos xa que o próximo mercores cumpre trinta anos. Imos ter que poñerlle un cero mais na camiseta.
Xa sei que non é moi normal que dende o blog andemos felicitando á xente polo cumple coma se fósemos o programa de Ana Rosa (temos cousas mais serias de que preocuparnos) pero o certo é que precisaba unha excusa para colgar esta foto.

PERFIL DA SEMANA

David Rodriguez, alias "Chikrinsky", o home que mais quilómetros fai no noso equipo. Outro motor diesel coma os que el destripa todos os días. Non é rápido pero sempre chega, vai ben de cabeza e non se perde tácticamente. Sabe perfectamente cal é o seu traballo e faino sen mais, sen florituras. Chega, corta o balón e dallo a outro, parece fácil pero é moi dificil. En cambio David faino á perfección.
Chegou ó equipo na primeira temporada, no primeiro salto de calidade, e foi o que abreu as portas da Inter a esa productiva canteira de Bordelle. Segue ó mesmo nivel de sempre, mellor incluso, coidase coma un profesional e sempre está en forma.
Forma parte dese grupo denominado "OS Pesimistas", eses que antes do partido sempre dín: "Estes son moi bos eh! vannos meter catro ou cinco!..." Ou despois dos partidos dín: "eles tiveron catrocentas ocasións e nós ningunha.."
Hoxe por hoxe é fundamental no equipo, sobre todo por se non arranca algún coche...

INTER 3 SPORT CAFÉ 0

Amijiños, remataron as vacacións e xa estamos de volta.¡ E que maneira de volver!.
Co equipo baixo mínimos, con só once xogadores e un enfermo, fixemos o mellor partido da tempada.
Ainda que non esten coma outros anos, Sport Café é uns dos equipos de arriba e gañarlles sempre é difícil. Comenzamos o partido sen suplentes, con once xustos, a cousa non tiña boa pinta. Eu, que non ía xogar, andiven pedindo roupa prestada para polo menos ter un suplente no banquillo, e un pouco despois apareceu Carlos o de Carral...para nós suficiente. ¡Con dous cambios xa somos temibles!.
Dende o primeiro minuto empezamos mandando, tocando e tocando, con Fredy e Corgo no medio coma se fosen Xavi e Iniesta. Eles berraban moito pero non facian perigo, cada falta que lle faciamos a Valencia parecía "intento de homicidio".
Os poucos minutos o primeiro susto, Corgo retírase pensando que leva un dedo roto (ó final non foi nada). A todo esto seguimos ó noso, Iceman e Terminator dando, Manu cortando e Fredy distribuindo. Arriba entre Carlos e Alberto toleaban ós cinco pelados de atrás...que non sei se vos fixáchedes pero neste equipo xogan os calvos na defensa e os de pelo largo dianteiros, así é mais fácil. ¡ Canto choio aforraría eu!.
Conclusión: estamos rematando o Apertura xogando moi ben, e ainda temos posibilidades de gañar o torneo. ¡Lástima deses partidos nos que non faltou xente!.De todas formas o próximo sábado podemos asegurar a segunda praza que tampouco está mal.


Xogador da xornada: Piñeiro, marcou o primeiro gol e xogou en todas as posicións. Fixo varias triangulacións coma o mais galáctico dos galácticos.
Berrón da xornada : Valencia. Con ese corpo non se pode queixar tanto, se chega a medir metro e medio coma min...

TERMINATOR TAMBIÉN TIENE CORAZÓN

A las imágenes me remito. Ante esas malas lenguas que siempre nos lo quieren presentar como un robot, un ser sin alma ni sentimientos, un quebrantahuesos del fútbol, un repartidor de patadas a domicilio...me gustaría presentaros la cara mas amable de terminator para que veais que detrás de esa pantalla fría y metálica también late un corazón.

EL TERCER TIEMPO

PIÑEIRO AFASTA O PERIGO

TIRANDO O PENALTI CON MALA HOSTIA...






...E Ó FINAL CASI BOXEO.

HAT TRICK DO RUBIO

CELEBRACIÓN...

CONAN EL BÁRBARO

En este rincón Carlos "El asesino de Bordelle", uno noventa de estatura y ochentaicinco kilos de peso!!
E o que está detrás é o cascarrabias de "érase una vez el hombre"
¡¡ TE PEGO LECHE!!

¡¡¡ GERÓNIMO!!!

Levaba unha temporada un pouco apagado pero por fín foi o seu partido.
Marcou un gol e deu unha asistencia de cabeza a Corgo, moveuse moi ben entre liñas e axudou moito a descargar en ataque.
Non sei porque pero me da que lle vai mellor xogar con Alberto que con Carlos.

ASTERIX ATACA DE NUEVO

Este rapaz leva camiño de batir todos os records, vai ser o noso ferrari como decía Fernando Hierro. De seguir con esta progresión acabará por superar a seu pai, o mítico Soto, lenda viva da nosa peña.
De todos é sabido que Bruno usa unha pócima máxica...unha sustancia de cor azul, de aspecto sospeitoso que algúns (da John Moore claro) din que bordea a legalidade. Nada demostrado claro. O líquido conta coa aprobación da F.E.D.E. (Federación Española De Equipos) e ademais...esta semana non o trouxo e marcou outra vez.
Pero quen deu ca clave do seu éxito foi Fredy, que afirma que se debe a que é coma o futbolín de Emilio Butragueño, que premes un botón e os xogadores estan seguido movendo a perna para tirar. A demostración está no golazo que marcou.
En calquera caso, sexa a pócima máxica ou o futbolín do Buitre o chaval promete...e é que lle vai no sangue.

PERFIL DA SEMANA

Marcos Gómez Hortas. Este nome, en principio, non nos dí nada pero todos os dianteiros da UPOFU se cagan de medo cando senten berrar por eses campiños de Dios o seu nome de guerra...¡¡CASCUDAAAAAAA!!.E a verdade é que acojona, ninguén sabe de donde lle ven semellante alcume pero ata a señora Ana e mais o señor Emilio lle chaman así.
É un deses extraños casos no mundo do fútbol, non é rápido, non é forte, non é tecnico...pero calquera adestrador o quere no seu equipo. Marca moi ben no home á home, dalle igual que teña que defender a Chuchiño dos Queixos ou ó mesmisimo Maradona...el non se arruga nunca. Se o dianteiro é un fenómeno...xa lle buscará el o punto débil. Tacticamente é moi bo, nunca perde o sitio e sempre ofrece unha saida ós compañeiros. E en ataque, contan que seica din que dixeron que un día, fai moito, moito, moito tempo, marcou un gol.
Dianteiros do mundo, cando vexades que se morde un beizo...¡¡¡Que Dios vos colla confesados!!!
Non podo rematar este perfil sen mencionar a súa xogada preferida, esa que o fixo famoso en toda a UPOFU. Cando o dianteiro é destes que gambetean moi ben, que dominan as bicicletas, non sabes se sairá pola dereita ou pola esquerda...Cascuda faille o famoso baile de Chiquito de la Calzada; izquierda, izquierda...derecha, derecha...y pies juntooooooos y olé. Non soe fallar, sempre se queda co balón.

AGP GALICIA 3 INTER 7

E xa son dúas xornadas seguidas goleando contra equipos de arrriba. Non é casualidade, é que agora estamos todos, temos equipo e ademais temos banquillo.
Sorprendeume o fácil que gañamos, marcando pronto e, a pesar de que empataron enseguida, non nos viñemos a baixo.
Na primeira parte tivemos uns minutos que xogamos moi ben, mellor que nunca, tocando rápido, facendo paredes e sacando o balón dende atrás. Buscamos sempre a porteria rápido e non coma outras veces que tocamos por tocar.Repito que estes a mais os do outro día son bos, presionan, corren e dan leña polo que ten mais mérito.
Estamos amarrando ben atrás con Iceman e Terminator en plan estelar e en ataque se estamos todos non habemos ter problemas, se non marca un xa marcará outro.
Temos que seguir así, só quedan tres xornadas e ainda pode pasar de todo, estamos na pomada que é o que importa.
Xogador da xornada: Outra vez os dous centrais, a súa primeira parte foi espectacular.
Berrón da xornada : Carlos e os defensas do outro equipo que, nun partido sen problemas, case chegan ás mans e ainda non sei porqué.

Por fin Estrella Galicia e Internacional Xuntos

Despois de varias semanas de incertidume, coñecemos por fin o noso novo patrocinador. Non estivo a cousa clara debido a gran oferta de Amancio Ortega por patrocinar a nosa peña, pero tras arduas negociacions a balanza caeu do lado dos irmans Rivera debido a que Amancio se negou a facerlle un traxe a medida a Charly( sei que gastaba moita tela).
Os detalles do contrato son ultrasecretos e as filtracions van desde novos fichaxes( Cristiano , Aguero e mesmo E. Echeverria...), ate asegurar que se se gaña o apertura cerraran a estrella para nos, chegaron a dicir que nos poderiamos bañar no tanque donde enfrian a cervexa.
Me rio de las "primas" del Madrid¡¡

VIVAMOS COMO GALEGOS¡¡

PRETEMPORADA

Así fai a Peña Internacional as súas pretemporadas. O Real Madrid vai a Austria, o Depor a México, e nós imos a Veige. Por certo, si alguén localiza a aquel señor "grueso" de bañador encarnado que aparece ó fondo á esquerda, que chame a Manu. Ofrece unha recompensa por el.

A NOSA DEFENSA É UNHA COREOGRAFÍA PERFECTA

CALENTAMIENTO CON CIGARRO

¡¡SEMPRE RECOLLENDO COPAS!!

CUENTAME

Toni, Pi, Cato, Gerardito, Pedro e Dani paseando o noso escudo polo mundo.

PERFIL DA SEMANA

David Troyón, alias "El Panuchas". Posiblemente a mellor das nosas vedettes, "la jollita de la Corona".É un chico para todo, pode xogar de dianteiro, de interior, de medio centro, de porteiro e incluso...incluso...de central.
É un deses xogadores que ,en principio, non sabes que fai xogando nas peñas porque ten calidade de sobra para xogar nun equipo de verdade (e non me refiro ó Torre que eso é outra peña) .
Xa leva sete ou oito temporadas no equipo e pertence ó que eu chamo "o segundo salto de calidade", esa xeración de futbolistas("la quinta del Manu") que chegaron para facernos campións de Apertura e pelexar polos títulos.
Foi outra gran fichaxe de Tito Medín.

INTER 6 - ALBION(ou como se chamen) 2

Partido xogado na Laboral en medio do furacán Hortensia, con auga por un tubo e o terreo de xogo cheo de follas de eucalipto. Ou sexa, as condicións ideais para "o noso fútbol".
Gañamos o partido no sorteo de campo porque Jaime (Terminator), moi ben aleccionado por Pi, escolleu a favor do vento, e eso dounos unha gran vantaxe na primeira metade. Con todo, os goles hai que metelos...e esta vez os nosos dianteiros estiveron á altura.
Xogamos bastante ben, eles son rivais directos e ademais un equipo moi complicado de gañar ainda que ultimamente perderon potencial. Marchoulles Iñaki, non estaba Li, o central...teñen peor equipo que fai anos pero sempre é dificil xogar contra eles.
Volvendo ó noso, que é o que nos interesa, penso que melloramos con respecto a outros partidos e a clave está en que recuperamos xente. Volveron algunhas das vedettes e tamen volveu a clase media para encher o banco.
Tranquilos, temos que mellorar moito pero estamos no bo camiño."Somos un equipo en construcción".
Ah si, o partido... pois o partido moi ben, moita auga, moito vento...rapazas cachondas en bicicleta...pim pam,seis cero e pa casa.
E agora vou dar os destacados que senon Canoja chámame a atención.


Xogador da xonada: Jaime (Terminator) e Pablo Vales (Iceman). Son coma o día e a noite.¡¡ E non me fagades decir cal é o día e cal a noite!!.
Berrón da xornada : O numero nove deles, ou o dezaoito...Jose Angel está perdendo puntos no rankin porque como trae a Sariña non lle fai xeito berrar.

COMO XOGAMOS POLAS BANDAS!!

No es un pájaro, no es un avión...es Asterix!!

CUENTAME

Victor(ainda non era Rabi), Jaimiño, Sergi, Lolo, Martín, Cato, Fer, Carreras(que non se ve), Manteiga, Tito, Dani, Charly, Cascuda, J. Angel, Efrén, Piojo.

PERFIL DA SEMANA

Alejandro Manteiga, mais coñecido como "Zinedine Manteiga" polas súas famosas "ruletas", ainda que xa fai tempo que non lle vemos facer ningunha.
É outro, dos poucos que quedan, dos que fundaron a peña e eu diría que está mais finiño que cando botabamos as pachangas na Cidade Escolar.
Puro talento, técnico, e moi bo tácticamente pero con motor diesel. É o noso Valerón, sabe xogar ó fútbol e ademais como persona é insuperable.
Por certo, no partido deste sábado demostrou que segue sendo importante e que ademais non fai falla ser rapidísimo para xogar en banda.

SANTORO 1- INTER 1

Outra vez a épica!. E vai ser así ata o fín do apertura porque nos está a faltar moita xente e me parece que a cousa,de momento , non vai mellorar.
Foi coma o día de Academia pero xogando moito peor pola nosa parte. Eles eran moitos mais e mellores ca nós, xogan moito mellor ó fútbol e son mais novos pero...a este deporte pódese xogar de moitas formas. Nós non tocamos moito, non combinamos moi ben, non temos unha técnica depuradísima e non somos uns chavales (en xeral), pero somos expertos en tocar as pelotas, si , si, en plural. A pelota tocámola mais ben mal, pero as pelotas tocámolas de puta madre.
Cando nos meteron o gol nin ben empezar o partido xa pensei que nos ía caer unha malleira pero, ainda non sei moi ben cómo,recuperámonos pronto e chegamos moito á portería e tivemos mais ocasións que eles. Foi unha lástima que non estiese Carlos porque neste campo seguro que mollaba.
Na segunda metade pasámolo peor pero ainda así fallamos varias ocasións para sentenciar e solo pasamos apuros ó final. Foron uns minutos de infarto, Manteiga pediu o cambio que non podía mais, Souto e mais eu estabamos na UVI, Gerónimo con calambres...en fin, un partido dos nosos, todo xenio.
Eu sigo dicindo que estamos ahí. Parafraseando a Xurxo Souto : "Somos malos pero temos forza dabondo pa tronza-lo universo...".

QUEREMOS UNHA CEA XA !!

Esta fin de semana imos gañar a Santoro, pasarlles por enriba e afastalos da loita polo título.
Imos ser poucos e van faltar os galácticos coma sempre pero confío moito en nós.
Ben, pero eu non quería escribir hoxe para arengarvos para gañar o sábado, senón para reclamar que alguén organice unha cea dunha p... vez que teño unha fame de carallo. Ademais , é a maneira de solucionar esta minicrise.
Así que: ¡¡ PIÑEIRO ORGANIZA UNHA CEA OU DIMITE XA!!

CUENTAME

EL NIÑO DE LA JOHN MOORE

Corren rumores de que una figura de la Inter ha sido tentada por el florentinismo de John Mooore.
La foto no es muy clara pero...¿quien será el niño de la John Moore?

ESTÁ CARLOS FUERA DE FORMA ?

El fútbol tiene estas cosas, un día la gloria y al siguiente el infierno. Carlos, gran delantero, máximo goleador del Apertura 2007, segundo artillero en el Apertura2008 está pasando actualmente una mala racha. Su mal momento coincide con el cambio de campo pero hai quienes achacan esta crisis a su estado de forma y, aunque no dan la cara, dicen que tiene algunos problemas de sobrepeso.
La verdad es que esta fotografía parece darles la razón.
De todas formas, no te preocupes Carlos, llevan toda la vida discutiendo a Raul y ahí sigue...

PERFIL DA SEMANA

Juan José Catoira, "El gato de Vilaboa", uno de los mejores porteros de la UPOFU y uno de los mas laureados. Varias veces trofeo Zamora tanto en fútbol como en fútbol sala, como diría Sabina: "da fé de que ha triunfado su tripa que ha engordado...".
Es uno de los fundadores de la Peña y sigue al pie del cañón, yo diría que cada vez mejor, ha alcanzado ese punto de madurez que todo futbolista necesita, abandonando el mundo de la noche para centrarse más en el equipo.
Su aportación ha sido y es fundamental.

PRESENTACIÓN DE LA NUEVA ESTRELLA

Está llamado a ser una de las grandes estrellas de la Peña Internacional, un fichaje de campanillas, de los que ya no quedan. Estamos hablando de Diego Costa, la última incorporación de nuestro equipo. Su presentación el pasado sábado en el "Tito Medín Arena" no dejó indiferente a nadie, cientos de medios acreditados, fotógrafos, prensa rosa...fuegos artificiales.... El chaval no defraudó en su debut ni en su presentación. Eso sí, no quiso besar el escudo...de momento.

MANOLO EL DEL BOMBÍN

Agora mais que nunca este equipo necesita aire. E cando pasa esto sempre aparece SuperManu co seu pulmón extra para axudar en todas partes, nunha banda, na outra, na defensa, no ataque...por eso é o noso home do bombín, para darnos aire a todos e facer que o equipo non se afogue.

ESTO NON É UN EQUIPO

Cómo queremos ser un equipo con estas pintas meu home !! Non podemos aspirar a xogar coma o Barça, xogo combinativo, pases, toque , toque...e ter este banquillo... que non digo que os da foto sexan malos, que tamén, pero é que se pretendemos ser unha piña, xogar todos ó mesmo e portarnos coma un equipo...non podemos estar na banqueta con esta facha, un cunha sudadera amarela, outro branca, untro azul...¡é que non hai dous iguais!

INTER 1 EL PATO MAREADO 1

Estos tipos van a pasar a engrosar a lista de bestias negras que temos na UPOFU xunto con Delediei, John Moore e algún mais. Son maliños,maliños pero elimináronnos da copa na primeira ronda e agora elimináronnos da liga.
A verdade é que o imos pasar mal como nos sigan faltando os galácticos, sobre todo no noso campo porque alí hai que xogar mais ó fútbol e importa menos o pelear e correr que é o noso. De todas formas, contra estes equipos non deberiamos ter problemas pero temos que enchufar as ocasións de gol; este día tivemos moitas e non as metemos e eles chegaron unha vez e marcaron un gol ( e unha falta ó largueiro).
Seguramente non podamos xa aspirar a gañar a liga pero polo menos temos que intentar adaptarnos ó campo e xogar un pouco ó fútbol, deixarnos de tanto pelotazo e xogar mais ó toque. Se non sae pois non pasa nada pero polo menos intenta-lo.


Xogador da xornada: Cascuda
Berrón da xornada : Jose Angel (dixoo o árbitro)

VOLVE MAURO SILVA

Si señor, este blog estaba en débeda con el. Xa ía sendo hora de que adicasemos un artigo a este monstruo ( no bo sentido eh...). Este pasado sábado demostrou que é un xogador valente e polivalente, non se acojonou pola responsabilidade e, dando un paso ó frente, dixolle ó mister que lle dera o mando do equipo. Sabe que ,á falta dos galácticos, Carlos e mais el teñen que asumir a responsabilidade de tirar do equipo (non confundir con tirar ó equipo) e esta vez cumpliron á perfección os dous.
"Steven Gerard" xogou a segunda parte no medio do campo e papouse a Lolo e compañía, sobre todo de cabeza, deunos moita tranquilidade atrás e moita presencia arriba.
Ademais, non se peleou con ninguén nin se meteu co árbitro e conseguiu acabar sen tarxetas.
¡¡BEN SE VE NA FOTO QUE ESTABA METIDO NO PARTIDO!!

ASÍ SE DEFENDE UN CORNER

O NOSO CAMPO XA TEN NOME

Aproveitando a visita que nos fixo esta pasada semana Tito Medín queremos levar á cabo unha iniciativa que xa fai tempo que nos anda rondando pola cabeza.
Agora que por fín parece que atopamos un campo decente no que espero que votemos moitos anos, é xusto recoñecer o traballo que Tito realizou para que poidesemos xogar alí.
Sen el non sería posible porque foi o primeiro en iniciar as xestións para alquilar o campo da Laboral, xa nos planteou a idea de cambiarnos para este campo fai anos cando ainda xogabamos en Feáns. Foi o primeiro en falar co funcionario que xestiona todo en Acea de Ama e foi, en fín, quen me puxo, tempo despois , sobre a pista destas instalacións.
Unha boa maneira de recoñecer todo o que este home traballou pola peña é poñerlle o seu nome ó campo de futbol que el nos atopou.
Ademais, se a Federacion de Peñas quere porlle unha rúa ó Depor...¿nós non podemos porlle un estadio a Medín?.
E ainda hai mais motivos ó noso favor; Os políticos non se poñen de acordo en como chamarlle a este sitio, uns dín Haciadama, outros Acea de ama, outros Acea Damá...e Laboral tampouco,que todo o que teña que ver co traballo nos da urticaria.
Así que, amigos da Peña Internacional, temos o gusto de deixar inaugurado o" NOVO ESTADIO TITO MEDÍN".

PERFIL DA SEMANA

GEJO

Germán Lorenzo, de nome artístico "Gejo". É o lateral dereito do equipo, suple a falta de velocidade con unha técnica exquisita, moi dado a subir a banda ata a línea de fondo e meter uns centros teledirixidos que lle valeron o apodo de "David Gejo".
A pesar de ser dos mais xóvenes xa leva varias temporadas no equipo. A súa progresión foi imparable, algo nunca visto no mundo do fútbol, comenzou como cronometrador logo pasuo a ser o segundo adestrador, despois foi primeiro adestrador e por último pasou a formar parte da plantilla. actualmente teno bastante dificil para facerse co posto titular no lateral dereito xa queten que competir con Soto por ese posto e...Soto é moito Soto.
Esperemos que algún día nos conte o que pasou con Pablito (na próxima cea) e porqué o dianteiro está sumido nesa profunda depre.

cuentame

No mítico Feáns

CUENTAME

Primeiro amistoso da Peña en Nantón. Charly contra os seus irmáns e o que está ó fondo é Rey

LA ACADEMIA 3 INTER 4

Como diría Jesulín ¡¡IM-PRECIONANTE!!. Se xogamos sempre con estas ganas algún título caerá seguro.
Non tiñamos moita xente, ó revés que eles que eran mil, faltábannos as figuras... e ainda así, saimos os da clase media e á base de correr e correr gañamos o partido. en serio, eu penso que fixemos un partidazo xa sei que estarán os pesimistas de sempre (Manu, David..) dicindo que non coa cabeza pero eu facía tempo que non nos vía pelear tanto sendo tan inferiores. Eles superábannos técnicamente, en físico e tamén en banquillo pero a nosa ración de criadillas foi moito mais abundante...
Facía tempo que non me divertía tanto xogando ó fútbol( ou algo parecido ).Dende o primeiro minuto oir a Lolo berrando que somos moi malos, que eles tiñan que tocar porque eles saben e nós non...e logo ver a cara que se lle quedaba cando lle ian caendo os goles, eso non hai cartos que o paguen.
O certo é que os suplentes cumplimos ben e agora a er se recuperamos xente para seguir na lucha porque estamos só a dous puntos da cabeza e temos opcións. Deixemos á parte a J. Moore porque eses xogan outra liga paralela contr todos sus amiguitos, aplazando e desaplazando según lles conveña pero Fede verá o que fai porque xa estamos coma o ano pasado: uns levan seis partidos , outros sete, outros oito...un cachondeo. Ó final según estén as cousas xogarán ou non,pero o certo é que só dous ou tres equipos lles disputan os partidos en serio.




Xogador da xornada: eu penso que todo o equipo
Berrón da xornada : Lolo sen discusión

E a pesar de todo estamos ahi.....

Creo que esta ben claro, a liga esta o noso alcance, outra derrota e ainda asi estamos a dous puntos da cabeza, como non, Urbenorte(estes si que non fallan¡¡).

A quen non lle gusta gañar???
Si, somos todos moi amigos , que ben o pasamos¡¡, pero.............. e se gañamos a liga e nos deixamos de caralladas¡¡¡ non o habiamos de pasar mellor sabendo ademais que dunha vez por todas conseguimos o noso obxetivo.
O futbol como escoitamos todos moitas veces e para listos , para os que lle votan mais bemoles o asunto( se non que llo pregunten o Madrid), partidos como os do sabado pasado dicen moito do pouco futbolistas que somos, esta claro que se non aprendimos hasta agora a tocar o balon, non vos equivoquedes , non vamos a aprender, e ca barriga que temos tampouco pretendamos correr como uns rapaces de 20 anos ( perdon Gejo), o que si me parece exixible a este equipo , co tempo que levamos xuntos, e unha compenetracion diferente da dos outros equipos, un saber como esta o compañeiro, si saliu aller, si hoxe non lle podo pasar, si a este hoxe si, que mollou aller e esta pletorico etc.....
Todas estas cousas unidas a un " vou a facer o que sei", ou o odiado por nos " vamos a salir a non encaixar" poden darnos victorias ou incluso importantes empates en partidos nos que a priori por equipo, ou por baixas , son mais complicados.
Por que temos que sair todas os partidos a meter 9.........e por que non 1-0 e defendemos a morte,( recordo o empate con Urbenorte....... que ven nos viñan os tres puntiños¡¡¡).
A pesar de todo e como reza o titulo Estamos ahi, pero non pode haber mais fallos, ahora temos que ser nos os que estemos o fallo, pero sen fallar.

MES CUN CLUB!!!

Recuerdo que de pequeño solo se oian frases caracterizantes de los equipos de futbol... El BarÇa siempre fue "mas que un club", si nos acordamos del Madrid "lleva por bandera sus colores por españa...", o recientemente El Depor "en su epoca conocido como Superdepor...", visto esto siempre todo club lleva pegado una insigne y clara frase que lo describe...

Y ahora os preguntareis porque este titulo y porque esta breve introduccion...

La respuesta esta clara... nosotros llevamos 11 años jugando como amigos...jugando sin verguenza de como lo haga cada uno... juntandonos cada sabado para reir o reñir... haciendo cenas cuando las cosas se salen de madre... pero aqui es cuando yo me pregunto... ¿Realmente vale todo esto para algo?

No cojo en mi asombro cuando veo las reacciones que por aqui se comentan ante ciertos escritos, asi como tampoco puedo entender como cada uno hace lo quiere en cualquier momento... acaso un club no se centra en remar todos hacia un mismo objetivo? no se trata de poner cada uno un poco de lo que puede aportar para que al final ese barco llegue a buen puerto?

Entonces... si como empezaba hay clubs que son "mas que un club", "super", etc etc... que somos nosotros... creo que la respuesta es facil de explicar... somos simplemente una pandilla de amigos que nos paetece jugar el fin de semana para decir que hacemos algo de ejercicio... o somos una pandilla de amigos que queremos salir dia a dia en el alto de la clasificacion del periodico y sentirnos orgullosos de ello...

Meditemos... entonces es cuando encontraremos esa frase que nos definira como grupo...

Un saludo...

R&R

CUENTAME

O presi non vos recorda a Raúl cando sona o "chunda chunda tachunda chunda..." en cambio Canoja mostra moi pouco respeto polo himno nacional.

LA COLUMNA DE RISTO RABIETAS

Por problemas técnicos totalmente ajenos a nosotros nos vemos en la obligación de posponer de momento la inauguración de esta sección. Gracias.

CUENTAME

En Madrid defendendo a camiseta do SuperDepor

LOS HERMANOS MONTES Y CHARLY, ESOS GRANDES HUMORISTAS

Xa sei que esto non ten nada que ver co fútbol senón mais ben con "El club de la comedia" pero de todas formas non me resisto a contárvolo. Vouvos contar unha conversa que tiven o sábado cos dous de Carral para que vexades porqué aprecio tanto a estes fulanos. Non sei se entederedes algo porque parece un dialogo de besugos pero xúrovos que me rín de carallo, pode dar fé Piñeiro que tamén estaba presente.
Pois ben, o sábado acababa de comenzar a segunda parte e estabamos no banquillo Piñeiro, Jose Angel, Carlos e eu, primeiro díxenlle a Jose:
- Oes Jose, ti tamén podias xogar de central, ¿e logo cómo non te puxen a tí de central...?
- Pois non sei joder! e que non sei que carallo fas!(con un cabreo de tres pares)
E dígolle eu - pois quenta que vas entrar de central dentro de quince minutos...
Entón díxome que se era en quince minutos que ainda non quentaba e sentouse pero quedamos en eso en que xogaría de central.
Bueno, pasaron os minutos e eu, resolto ese tema dediqueime a falar con Carlos. Empecei por falarlle dunha xogada concreta de facía pouco... de como tiña que desmarcarse...de que tiña que cambiar a forma de xogar... pero funme animando e empecei a darlle unha conferencia de carallo. Xa levaba como dez minutos dándolle a tabarra e o tío aguantando estoicamente sen cabrearse nin dar unha mala palabra...e nesto que sae un balón pola outra banda e salta Carlos -Xa vou eu por el.- E XA NON VOLVEU!!! quedou ata o final no outro lado arrimado a un pino e mollándose todo.
Como Carlos me deixou prantado volvín a darlle a chapa a Jose Angel. Dígolle -Bueno Jose, entras logo de central? e o tío pónse coma unha fiera e empeza a berrar : -non me poñas atrás joder que hai que ganar, deixame xogar arriba...(xa quedaramos en que ía xogar de defensa...)
Total, que estivemos discutindo un rato, terciou Piñeiro que lle dixo que non tiña razón e entón vai el, séntase no banquillo, empezase a rir e dí:- A verdá é que non teño razón ningunha, non teño razón ( coma se falase consigo mesmo) é solo pa poñer excusas, excusas nada mais...
E xa nos botamos todos a rir, cada ún xogou onde quixo e ó carallo.
E mentras Carlos arrimado ó pino.

ALGÚN DÍA TIÑA QUE SER

Era inevitable chavales, estaba claro que , mais tarde ou mais cedo, tiña que chegar algunha derrota. O peor de todo non é perder senon que demos unha imaxe moi pobre e que volvemos a ser os de antes, defendendo moi mal, moi nerviosos e case sen crear ocasións de gol.
Pero tranquilos, non pasa nada. Temos que seguir igual, intentando xogar mais ó fútbol e estando menos nerviosos.
Cando xogamos coma este día eu creo que nos contaxiamos uns a outros e se alguén falla un despexe xa empezamos a fallar todos en cadea.
Esta derrota jode porque eles son peores ca nós e sempre lles ganamos pero non pasa nada, queda moita liga. Temos que facer o que sabemos: pelear, pelear e pelear.



Xogador da xornada: Corgo
Berrón da xornada : Jose Angel

Seriedad, Apaño, pero sobre con un par de cojones...

Debido a mi vuelta y en profundo meditar, he decidido que esta semana la columna de R&R, va a potenciar y fomentar el aumento de agresividad, honor y cuestion de pelotas que hay que tener para ganar una liga tan vulnerable como la nuestra...

El jueves podreis seguir un nuevo trozo de la cloumna mas perspicaz de la historia de la internacional...

Un saludo...

LA ARAÑA NEGRA

Fredy, gran futbolista y mejor persona, se sacrifica por el equipo y juega donde le manden (non coma outros...) hasta de portero. Por eso algunos ya le llaman "el comodín" aunque no hace tanto le llamaban "el comodón".

LA TABLETA DE MANOLO

É ben sabido que o traballo de tesoreiro, ainda que duro sicolóxicamente, non conleva un gran esforzo físico. Son empregos para xente sedentaria, que non se move moito... vamos , que levar a contabilidade non é precisamente correr unha maratón.
Acontece o mesmo por exemplo co choio de informático. Sonche xente especial, que viven no seu mundo virtual, que lle dan moito ó coco pero que todo o exercicio físico que fan é mover o ratón do ordenador e ,como moito, empuxar un pouco a silla cos pes.
Despois, co tempo, pasa o que pasa... vaise perdendo a forma, van medrando as barrigas e vai desaparecendo aquela tableta de chocolate que tiñamos cando eramos estudiantes.
Para demostrarvos esta teoría póñovos esta foto para que vexades que antes Manu sí tiña abdominais...ou case.

CUENTAME

VUELVE RABIETAS

Estamos en condicións de anunciar que en breve este blog vai a facer unha fichaxe de campanillas, un columnista dotado de unha prosa florida pero de unha capacidade de análisis ácida e implacable. Si, si, é el ese que pensades todos... á falta de resolver uns flecos e de buscar un título adecuado para a súa columna deixamos a cousa ahí. Eu tamén estou impaciente.

¡¡¡¡E QUE DIOS NOS COLLA CONFESADOS!!!!

DELE-DIEI 2 INTER 3

Seguimos pola senda da victoria. Ten que caer un título este ano,xa non porque nós estemos ben, senón porque "os de sempre" estan fallando algo e polo menos vanse deixando algún punto polo camiño. Este ano hai mais igualdade, varios equipos metidos arriba, e eso a nós favorécenos porque lle van disputar mais os partidos á Urbenorte e ademais obríganos a non confiarnos e pelear en cada partido.
O da sábado era un partido complicadísimo, Delediei é dos equipos que mais temo (ainda que sin Edu non lles teo tanto medo) e sobre todo foi un partido raro, raro, raro....Para empezar tiñamos moita xente pero faltábanos calidade, xente para mover o balón, faltaba Rabietas, Souto, Gejo...e así é dificil xogar ó fútbol. A cousa xa empezou mal cando faltaban catro minutos para as doce e ainda estaba na autopista, e sabendo que non era o último...despois contaba con Fredy e resulta que non aparece, logo Jose Angel dime que o poña no medio do campo. En fín unha desfeita.
Pero ,amigos , este equipo é moito equipo. Seguimos sin saber xogar pero ¡mira que lle poñemos ganas!.
Vou aproveitar para destacar ós lobeznos de Soto, ¡ vaia dous golazos! e sobre todo a Jose Angel que pesado é un rato pero tamén nos saca de moitos apuros.
E nada mais, Gerardo segue destacando por cuestións extradepotivas...e todo coma sempre, tres puntiños e seguimos na lucha.


Xogador da xornada: O utillero ¡vaia fichaxe!
Berrón da xornada : Jose Angel

Me encanta que los planes salgan bien¡¡¡

Gracias a todos por preocuparos por mi salud , las muestras de apoyo en estas ultimas semanas han calado en mi profundamente esa soledad que me invadía y que me había hecho caer en una profunda depresión gracias a vosotros han remitido, a esto también ha ayudado las ultimas contundentes victorias y como no la inestimable ayuda de mi colaborador Charly( alias el Gordo de perdidos) que ha hecho que este blog no solo no cayera en el olvido sino que ha resurgido cual ave Fénix en el corazon de todos los Internacionalistas.

Despues de todas estas Patochadas decir que me he estado relajando( cosa que deberia hacer mas de uno) para afrontar el apertura con mas motivacion. Veo al equipo este año como dice el sabio Charly mucho mas maduro que otros años ( no es lo mismo maduro que viejo¡¡) y con un saber estar en el campo fuera de lo normal en las ultimas temporadas, si seguimos asi y no nos relajamos creo que este puede ser nuestro año, la temporada ha empezado bien para nosotros tratemos todos de poner un poco de nuestra parte y acabemosla igual de bien ..... las cenas vendran despues.

PODEMOS¡¡¡¡