AIRES RENOVADOS

Agora sí que chegamos ó final de un ciclo. Os que tiñan acné cando se meteron na peña (no o digo por Soto) agora xa teñen barba cerrrada, e os que tiñamos barba cando fichamos agora temos un carrito de bebé no mellor dos casos.
Por encima, para empeorar as cousas, non podemos confiar na canteira porque, salvo Cascuda e Rafita, todos nos dedicamos a facer nenas en vez de nenos e xa se sabe...prefiren a Kent en vez de a Cristiano Ronaldo.

Por eso amigos,hoxe mais que nunca, hai que renovarse o morir. Pero aquí tampouco o temos fácil porque case todos nos movemos nos mesmos círculos, coñecemos á mesma xente e temos a mesma idade (demasiada pa xogar ó fútbol). Como lle decía eu a Soto(sí, sí, a Jose) ¿onde imos fichar nós, no geriátrico?.

Ou sexa que ou buscamos xente nova fóra do noso círculo ou estamos condenados a desaparecer. É o perigo da consanguinidade.
Po eso dependemos das últimas fichaxes, os mais xóvenes, para que vaian metendo ós seus colegas e os veteranos poidamos dedicarnos dunha vez a xogar ó pádel, plantar tomates e mirar as obras...en fin, choios de jubilados.